De kans zat erin dat de Waaslandcross een nieuwe naam op de erelijst zou krijgen. Met Tom Meeusen (2017) en Laurens Sweeck (2016) stonden slechts twee ex-winnaars aan de start: de meest recente winnaars, Mathieu van der Poel en Wout van Aert, waren er door hun voorbereiding op het wegseizoen vanzelfsprekend niet bij.

Zware valpartij

Toon Aerts was één van de mannen die zijn naam maar al te graag op de erelijst wou bijschrijven. Of was het het lentezonnetje dat hem inspireerde? Hoe het ook zij: de renner van Trek Baloise Lions nam resoluut de kop bij de start. Achter hem ging het meteen goed mis toen Ryan Kamp hard tegen de vlakte ging en verschillende renners over hem heen doken. Anton Ferdinande en David van der Poel waren, naast Kamp, de belangrijkste namen onder de slachtoffers. Vooral Van der Poel leek gehavend, maar hij kon na enkele minuten weer vertrekken.

Ondanks de vlugge start van Aerts klitte het voorin al snel samen. Michael Vanthourenhout, Eli Iserbyt, Corné van Kessel en Laurens Sweeck gingen vlot mee met de Kempenaar, en van achteruit kwam nog meer volk aansluiten. In de derde ronde kwam er dan toch een schifting na prikjes van Aerts en Sweeck. De twee kregen Iserbyt en Vanthourenhout mee, waardoor een kwartet aan kop kwam. En daarin was Pauwels Sauzen-Bingoal opnieuw mooi vertegenwoordigd.

Verschillende aanvalspogingen

In de vierde ronde kreeg Aerts versterking van ploegmakker Lars van der Haar, en na een mislukte aanval van Iserbyt kwam ook Van Kessel aansluiten. Nog een ronde later was het Vanthourenhout die aanviel, maar opnieuw kwam alles samen. Aerts probeerde het op zijn beurt in ronde zes, zonder succes.

Aan het einde van de zesde ronde probeerde Sweeck het nog eens. De voormalige Belgische kampioen leek een gaatje te gaan slaan, maar werd - merkwaardig genoeg - bijgehaald door ploegmakker Iserbyt, die ook Van Kessel meenam. Iserbyt nam vervolgens meteen over: Sweeck kon mee, Van Kessel niet. Maar lang kon Sweeck niet aanklampen: in de voorlaatste ronde moest hij de Europese kampioen laten rijden.

Eerste zege sinds begin december

Iserbyt was gaan vliegen en kon in de laatste ronde nadenken over welk zegegebaar hij zou maken. Voor plek twee werd het wel nog heel spannend: Sweeck werd gegrepen door Aerts, Vanthourenhout en Van Kessel. Uiteindelijk was het Aerts die als tweede binnenkwam op 14 tellen van winnaar Iserbyt: Vanthourenhout mocht als derde mee op het podium.

Voor Iserbyt was het zijn zevende zege van het veldritseizoen. Met een zege in het slotweekend sluit hij een moeilijke tweede seizoenshelft toch op positieve wijze af: de Europese kampioen was al een tijdje op de sukkel nadat hij tijdens de Superprestigemanche in Heusden-Zolder op 26 december lelijk ten val kwam en zijn elleboog blesseerde. Sinds 6 december, toen hij de Superprestigemanche in Boom won, had hij niet meer op de hoogste podiumtrede gestaan.