Je was erbij in Rio 2016. Waarom praat je niet over de Olympische Spelen en wél over het WK in eigen land?

“Rio was met Greg Van Avermaet een leuke ervaring, maar deze Spelen komen ongelegen. Het is zo’n verre verplaatsing. Je hebt de jetlag, eventueel een quarantaine erbovenop. Midden het koersseizoen vind ik dat allemaal niet zo eenvoudig. De plaatsjes zijn ook duur. Persoonlijk vind ik het dit keer niet de moeite waard.”

Maar je staat wel te drummen voor het WK in Leuven.

“Het parcours is heel mooi. Iedere Belg hoopt erbij te zijn. Ik denk dat we met Wout van Aert een grote kans hebben op de regenboogtrui. De druk en de ambiance zullen nog groter zijn dan voor de Ronde van Vlaanderen. Hopelijk is het een WK met enorm veel volk.”

Terug naar 2020. Je had elf dagen nodig om een schimmig seizoen om te buigen in een leuk jaar met twee Vuelta-zeges. Je was een van de vier Belgen die meer dan één WorldTour-koers won. Hoe kijk je zelf terug op het coronaseizoen?

“Als het een normaal jaar was geweest en ik voor de eerste resultaten had moeten wachten op de Vuelta, had ik het over een heel slecht seizoen gehad. Ik kende een heel moeilijk jaar, maar deze twee ritzeges maakten voor mij vooral mentaal een wereld van verschil. Ze waren vooral heel belangrijk om met een goed gevoel de winter in te gaan. Anders was ik de voorbije maanden nooit echt ontspannen geweest. Nu kon ik rusten, in de echte zin van het woord.”

Wat moeten we ons daarbij voorstellen? De Vuelta stopte op 8 november en we zijn pas dik twee maanden later.

“Ik was amper acht of negen dagen zonder fiets. Anderen kiezen voor een grotere rustperiode, maar langer dan negen dagen houd ik het niet vol. Ik voelde wel dat ik, eenmaal de trainingen gestart, een hoger niveau haalde.”

Hoe zien de grote lijnen van je programma voor dit seizoen eruit, je tiende al bij Lotto-Soudal?

“Na de voorbereidingskoersen in februari (Marseillaise, Bessèges en Ruta of de Algarve, nvdr.) is de eerste afspraak de Omloop Het Nieuwsblad. Daarna ga ik opnieuw voor een combinatie van Vlaamse en Ardennenklassiekers. Met het accent op de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik. Het is duidelijk dat ze verenigbaar zijn. Op voorwaarde dat je goed afweegt welke koersen je wel en niet rijdt. Ik denk er voor de Ronde één tot twee kasseikoersen bij te nemen. Ik twijfel ook nog aan de Waalse Pijl. Als ik minder fris aan de start dreig te komen, lijkt het erop dat ik na de Amstel Gold Race alleen Luik meepak. We hebben nog tijd om dat te beslissen.”

Stuyven wil een klassieker winnen, Teuns en Van Avermaet ook. Ik neem aan dat jij dat ook wil?

“Natuurlijk, ik blijf die droom najagen. Ritwinsten in rondes zijn leuk, maar dat stilt mijn honger niet. Had ik het voor het kiezen, dan liefst een klassieker in eigen land. En als het dan toch een monument mag zijn, doe mij maar Luik-Bastenaken-Luik. Maar zo werkt het helaas niet. Met Wout van Aert en Mathieu van er Poel erbij wordt het er niet eenvoudiger op, maar dat was het nooit.”

Welke grote ronde ga je rijden? Of ben je als dertiger stilaan rijp voor twee grote ronden per seizoen, à la Sagan?

“Dat was ik twaalf maanden geleden van plan. We dachten aan een combo Giro-Tour, maar het werd de Vuelta. Ook al heb ik daar fantastische herinneringen aan, ik ga opnieuw voor de Tour. Ik mis nog een Tourritzege. Al is dat wel de moeilijkste van de serie. Hét probleem is dat als je voor de Vuelta kiest, je dan andere mooie koersen moet laten vallen. Genre BinckBank Tour, Ronde van Polen,...”

Zagen we in de Vuelta niet de allerbeste Tim Wellens ooit?

“Ik reed supergoed. Het was een superleuke ervaring. Maar qua wattages en waarden was dat in de finale niet zo indrukwekkend, hoor. Het was heel laat op het seizoen. Het is heel moeilijk om te zeggen dat dit mijn beste vorm ooit was.”