Albert beleefde zijn angstaanjagende avontuur na een tussenspurtje tijdens een fietstochtje met vrienden. “We waren aan het uitbollen toen ik plots een hard zoemend geluid hoorde. Ik dacht aan een grote bij of kever”, herinnert hij zich. “Met één hand maakte ik een slaand gebaar, met de andere hield ik mijn stuur vast. En toen kreeg ik het gevoel dat ik met mijn fiets op een borduur reed, een ferme klop, terwijl de weg nochtans vlak was. Niet veel later lag ik met koersfiets en al in de graskant.”

Zijn ingeplante defibrillator was afgegaan en had hem het leven gered - “Het leek wel of iemand net keihard op mijn borstkas geslagen had”. Die defibrillator heeft Albert sinds hij in 2014 noodgedwongen moest stoppen met veldrijden nadat er hartritmestoornissen bij hem vastgesteld werden. Sindsdien mag hij van de dokter geen zware inspanningen meer doen.