De elektriciteitsfactuur van de gemiddelde Vlaming is een verkapte belastingbrief, zeggen experts en politici al jaren. Met dank aan extra kosten die eigenlijk niets met ons elektriciteitsverbruik te maken hebben, zoals heffingen voor straatverlichting, renovatiepremies, budgetmeters, laadpalen, sociale tarieven en (vooral) steun voor zonnepanelen en andere groene stroom-technologieën. Volgens de Vlaamse energieregulator Vreg wordt er zo elk jaar ruim anderhalf miljard euro aan heffingen aangerekend, of omgerekend 300 euro per gezin (btw incluis).

In de aanloop naar de verkiezingen vonden verschillende politieke partijen, waaronder ook meerderheidspartijen N-VA en Open VLD, dat die kosten best uit de elektriciteitsfactuur gehaald konden worden. Maar in het Vlaamse regeerakkoord staat enkel dat de regering “zal waken over de betaalbaarheid van de energiefactuur voor gezinnen”, en is er slechts sprake van één concrete maatregel: het onderhoud van de straatverlichting wordt niet langer verrekend via de elektriciteitsfactuur. Die kostenpost is goed voor amper 10 miljoen euro per jaar, of nog geen half procent van het totaal.

Meer maatregelen zouden namelijk door de overheid zelf betaald moeten worden, en dus op de Vlaamse begroting terechtkomen. Maar aangezien die begroting al een zorgenkind is, heeft men er dus blijkbaar voor gekozen om niet in te grijpen.