Helena Lambrecht is nu 17 jaar, een leeftijd waarop veel tieners rebelleren tegen hun ouders. Maar niet zo bij Helena, blijkt uit het interview in Humo. Zij ging dansen met vriendinnen wanneer haar vader draaide, hield ervan om met hem in de auto te zitten en naar muziek te luisteren en deelde alles met hem, van liefdesperikelen tot problemen op school. “Ik had geen enkel geheim voor mijn papa. Geen énkel.”

Wild verdriet

In de eerste maanden na het onverwachte overlijden van haar 48-jarige papa heeft ze nauwelijks gehuild, zegt Helena. Ze was te kwaad. “Terwijl dat nu dagelijks gebeurt. De woede is weg, en vervangen door wild verdriet. Dat slaat het hevigst toe op de momenten waarop ik er niet beducht voor ben. Het is een stralend mooie dag, alles loopt lekker en bam, dat vreselijke verdriet kletst me in mijn gezicht.”

Wat ze als zeventiende het liefst wilt voor de toekomst, is “eenvoudig geluk”. “Ik hoop dat dat nog kan, want na de dood van papa heb ik lang gedacht dat ik nooit meer oprecht gelukkig zou zijn. Nu zijn er weer momenten waarop ik er wél in geloof. Maar het is nog heel broos allemaal. Het gebeurt nog vaak dat ik denk: even papa bellen. Een seconde later beukt de realiteit dan binnen: hij is er niet meer. Hij is er écht niet meer.”

Helena gaat Journalistiek studeren, optie radio, en dat heeft onder meer te maken met de goede reacties op dit emotionele moment niet lang na het overlijden: