Klik hier voor onze digitale Tourgids

“Het was de bedoeling dat ik Alex (Kristoff, red) afzette”, reageerde de jongste renner uit het Tourpeloton. “Ik zat goed gepositioneerd maar toen ik achterom keek, zat Alex niet in mijn wiel. Ik zag hem aan de andere kant en probeerde naar de kant te gaan waar Alex zat en probeerde hem nog mee te nemen.”

Zie ook:

• Nieuws
• Etappes
• Klassement
• Deelnemers
• Tourgids

Klik hier voor onze digitale Tourgids Te laat, stelde Philipsen vast. “We kwamen te laat en dat is jammer. Het is gewoon spijtig dat we elkaar niet vonden. Ik ging nog wel aan op 250m en riep nog naar Alex in de hoop dat hij nog in mijn wiel zou zitten. Maar ik denk dat hij zelf te veel in de wind had gereden. Waarom ik verder sprintte? Als het maar 250 meter is tot de finish, dan doe je gewoon verder, hé.”

Philipsen finishte als vijfde en deed daarmee ruim beter dan zijn ‘kopman’. Moet de rollen nu omgedraaid worden? Philipsen: “Dat ga ik niet beweren, zo wil ik het niet laten overkomen. Ik hou hier toch een dubbel gevoel aan over omdat ik niet in mijn hoofd had om zelf te sprinten. Ik probeerde gewoon zo lang mogelijk uit de wind te blijven om één goede leadout te doen. Het is spijtig dat ik vijfde werd want er zat meer in.”

Wout van Aert: “Elke centimeter is goed genoeg”

“Dit geeft een héél goed gevoel”, vertelde Wout van Aert (Jumbo-Visma) over de zege van zijn kopman Dylan Groenewegen. “Het is machtig om op deze manier de Tour te beginnen en verder te zetten. De ploeg heeft fantastisch werk geleverd. Als je ziet wat Tony Martin vandaag presteert. Hij rijdt de hele dag op kop van het peloton en neemt in de lead-out nog een beurt voor zijn rekening. Ikzelf was iets te vroeg kapot. Maar ik wist dat de weg op 2,5 kilometer van de finish zou versmallen en dat alles daar op een lint zou getrokken worden. Als Dylan daar in een goede positie zou zitten, dan konden mijn ploegmakkers hun ding doen. Dat is ook zo uitgekomen.”

Groenewegen klopte uiteindelijk Ewan met een half wiel. Ook voor Van Aert was het achteraf nagelbijten. “Dylan leek me aanvankelijk iets te ver te zitten. Aan de finish was het bang afwachten tot het verdict van de fotofinish. Blijkbaar maakt hij het mooi af. Als ik de beelden nu herbekijk zie ik dat hij op tijd de sprint aanzet en dat is altijd een voordeel. Het was nipt, maar elke centimeter is goed genoeg. Ons vertrouwen is in Dylan is beloond. Hij viel de eerste dag en had héél veel pijn. Maar we hebben nooit aan hem getwijfeld. We hebben het spel de hele dag gecontroleerd. En ik denk dat er nog meer mooie dingen zullen volgen. Voor mezelf de rit van morgen? Dat moet ik nog eens goed bekijken. Het is een etappe waarin het de hele dag op en af gaat. Een beetje zoals in de Dauphiné. Of ik eens kans maak zal afhangen van het koersverloop.

Dylan Groenewegen: “Dit betekent heel veel voor mij”

Dylan Groenewegen (Jumbo-Visma) heeft de derde sprintkans in deze Tour gegrepen. De Nederlander haalde het voor Caleb Ewan, al kwam er wel een fotofinish bij te pas. “Dit betekent heel veel voor mij”, zei de Nederlander na afloop. “Ik kwam met grote ambities naar de Tour, wilde in Brussel scoren, maar een val gooide roet in het eten. Gelukkig win ik nu wel.”

“De Tour begon niet op de manier waarop ik had gehoopt”, stelde hij. “Dat was even balen omdat ik graag die ritzege en dat geel wou, maar vallen hoort ook bij koers en ik kon er weinig aan verhelpen. Ik had daarna nog een aantal dagen nodig om te herstellen. Gelukkig was ik vandaag weer goed, nog geen 100 procent, maar toch goed genoeg om te winnen. De druk is nu van de ketel. De ploeg was al heel tevreden met die twee zeges, maar zelf wil je als sprinter natuurlijk ook winnen. Ik leg mezelf ook veel druk op, dat ben ik gewoon, en het is fijn dat ik nu die zege pak.”

In de sprint leek Groenewegen even vast te zitten. “Klopt, ik raakte een beetje ingesloten op 500 meter van het eind. Maar gelukkig vond Mike Teunissen nog een gaatje, hij geeft telkens zijn leven om die ruimte te vinden en op 250 meter zette ik dan zelf aan. Het was nipt, maar een zege is een zege. Mike komt ten val in de etappe en deed toch nog zijn werk. Wout van Aert was ook ontzettend sterk. Dit is echt een prestatie van de ploeg.”