De Britse politicus, die omschreven wordt als ‘de architect van de Brexit’, sprak in Gent enkele honderden studenten toe over zijn afkeer voor de Europese Unie, die hij omschrijft als ondemocratisch en zelfs autoritair.

De voormalige Ukip-voorzitter pleitte voor een terugkeer van de soevereine natiestaat, beperkte migratie en kapitalisme. Toch lopen de Brexit-gesprekken niet vlot en dreigt zelfs een ‘no-deal’-scenario indien premier Theresa May niet snel een akkoord kan afkloppen in Brussel.

“Ik kan niet zeggen hoe lang het zal duren”, zei Farage daarover. “Maar we zullen een Brexit krijgen, want dat is wat de inwoners van het Verenigd Koninkrijk willen.” Hij vindt de manier waarop May op de recente EU-top in Salzburg werd benaderd door de Europese leiders ‘walgelijk’ en “veelzeggend”.

Domino-effect

Farage gelooft in een domino-effect na de Brexit, waar ook andere Europese lidstaten opstappen. “Laat je niet bang maken over de apocalyptische beelden van oorlog, rampen en verdeeldheid”, zei Farage, die met de Brexit geen voldoening neemt. “Ik ga door tot ik deze illegitieme vorm van overheid in Brussel (de EU, red.) kan beëindigen.”

Het vertrek van het VK geeft echter nieuwe mogelijkheden tot nieuwe Europese integratie, zoals op het vlak van fiscaliteit of defensie. Een gevolg dat Farage niet omarmt. “We hebben geen Europees leger nodig. We hebben de Navo al. Wie vertrouw je meer? De Amerikanen en Britten? Of Juncker en zijn vrienden?”

Beledigingen

Zijn discours werd doorspekt met anekdotes en persoonlijke aanvallen aan het adres van Europese leiders als Macron, Merkel en Guy Verhofstadt. Hij blikte ook terug op zijn aanvaring met de toen pas aangestelde EU-president Herman Van Rompuy tijdens een plenaire zitting van het Europees Parlement in 2010. Farage zei dat hij geen nota’s gebruikt. “Het nadeel is dan dat je niet steeds weet wat je zal zeggen”, aldus Farage. “Ik vroeg luidop wie hij was, want ik had nooit van hem gehoord.”

Spijt heeft de flamboyante politicus daar niet van. “Bij het einde van mijn speech was zijn naambekendheid verdubbeld”, klonk het. “Hij zou me moeten betalen.”