De feiten dateren uit 2011. P. M., op dat moment advocaat, was toen al jaren raadsman en kind aan huis bij een tegelbedrijf in Hever. Samen met de zaakvoerder wilde hij een nieuwe firma oprichten, waar tweedekeustegels werden verkocht. De zaakvoerder beloofde een financiële inleg van 150.000 euro, maar toen de plannen concreter werden, trok hij zich terug uit het project.

Inmiddels werden wel twee mannen uit het Antwerpse criminele milieu aangetrokken, die al enkele opdrachten voor de firma hadden uitgevoerd. Die twee voelden zich bekocht en persten de advocaat en de zaakvoerder af, zogezegd omdat zij zelf ‘Kroaten’ hebben ingeschakeld en deze nu vergelding willen. Ze slagen erin 11.500 euro ‘losgeld’ buit te maken. De overhandiging van dat bedrag zou gebeuren via de advocaat en een andere man, E.T. Daarna liet de zaakvoerder aan zijn advocaat weten dat hij niet meer welkom is in de zaak.

Samen met E.T. besloot advocaat M. om nog meer geld op te eisen. Ze dissen hetzelfde verhaal van ‘de Kroaten’ op en geven aan dat die mannen 185.000 euro willen, of wraak zullen nemen op de familie.

De verdediging stelde dat het in deze zaak niet ging om afpersing, want “afpersing is een onwettig financieel voordeel nastreven en beide mannen hadden nog geld tegoed van de zaakvoerder”. De rechtbank volgde die stelling niet en veroordeelde de voormalig advocaat tot 18 maanden met uitstel. Sinds de zaak aan het licht kwam, is hij ook geschorst. De drie anderen kregen straffen van 6 maanden tot een jaar, ook met uitstel. Aan de burgerlijke partij werd 2.500 euro schadevergoeding toegekend.