© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

© Joren De Weerdt

1 / 13
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null

Martinus Wolf rolt met piano door Europa

Hij werd geboren als Martin Jansen, de zoon van Jacques, de koster-orgelist van Meerle (Hoogstraten). Vandaag is hij Martinus Wolf, de straatmuzikant die om de kost te verdienen overal zijn piano meezeult. In de zomer laadt hij zijn piano in een vrachtwagen en trekt hij langs kleine Europese badsteden.

Wie Martinus’ site bezoekt, merkt daarop foto’s met op de achtergrond de Toren van Pisa of azuurblauwe zeegezichten. Hij heeft de voorbije zomers tournees gemaakt in Frankrijk, Spanje, Italië, Kroatië en Slovenië. Maar op zijn site raakten we ook ferm onder de indruk van zijn palmares als muzikant. Naast tal van theaterprojecten worden er optredens vermeld met Guido Belcanto en Stef Bos. Daarom willen we eerst weten hoe het komt dat deze veelgevraagde beroepsmuzikant straatmuzikant is geworden.

“Ik was altijd bezig met andermans muziekprojecten”, zegt hij. “Maar zelden met mijn eigen muziek. Op een bepaald moment vond ik dat het tijd werd om mijn eigen pianocomposities eens serieus aan de man te brengen. Ik wist dat ik daarvoor niet moest wachten op telefoontjes van concertorganisatoren. Straatmuzikant worden, was de enige mogelijkheid die me voor de geest kwam.”

Antwerpen, Hasselt en Luik zijn Martinus’ vaste ­stekken in eigen land. Na enkele jaren on the road kent hij daar de meest geschikte locaties voor zijn straatconcerten. Maar als hij in het buitenland een nieuwe stad aandoet, moet hij eerst op ­verkenning. “Het vergt een hele dag om een stad te leren ­kennen”, zegt hij. “Ik zoek altijd naar een prachtige locatie ­zoals het pleintje in Antwerpen aan de kathedraal. Dat is het ­beste decor voor mijn klassieke ­muziek. Er moet wel veel volk passeren, uiter­aard. Maar veel passanten zijn geen garantie op een goedgevulde hoed. In een winkelstraat loopt praktisch iedereen je zo voorbij. Maar sta je op een ­prachtig pleintje, dan horen ze je van ver spelen of zitten de mensen op een terrasje. Daar krijg je meer ­appreciatie van je publiek.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners