“Ik zet mezelf nooit op de eerste plaats. Ik denk altijd eerst aan anderen en cijfer mezelf weg. Daarom help ik graag mensen: dan ligt de focus minder snel op mezelf.”

“Hoe minder je opvalt, hoe minder kans je hebt om gepest te worden. Soms wil ik echt onzichtbaar zijn, en in een stad is het heel gemakkelijk om te verdwijnen.”

“Onzichtbaarheid heeft vaak te maken met het niet-communiceren. Ik ben verschrikkelijk slecht in communiceren. Ik pieker over van alles en nog wat, maar geef zelden mijn mening.”

“Wat ik niet over mijn lippen krijg, verwerk ik in mijn poëzie. Dat is mijn uitlaatklep. Ik heb bijvoorbeeld een gedicht geschreven over wat ik zou willen zeggen tegen mijn pesters als we 23 jaar verder zijn.”

“Daarin zeg ik onder andere ‘bedankt’ want ik denk dat het van mij een sterkere persoon zal maken. Nu is die dankbaarheid nog ver te zoeken.”

“Ik zit in een slechte periode. Ik heb onlangs beslist mij voor de derde keer te laten opnemen. Over twee weken is het zo ver. Dat lijkt misschien niet lang, maar voor mij is dat een eeuwigheid.”

“Ik weet dat ik de komende veertien dagen amper iets zal eten, want een opname betekent ook meer gewicht. In het centrum word je namelijk verplicht bepaalde hoeveelheden te eten.”