Niet om de dieren in de Zoo te bezoeken, of om een terrasje te doen. Marc en Jeno, die autisme heeft, gaan een uur op en neer met de roltrappen. Dat hoort zo. Dat kan niet anders. En ze reizen met de rode trein. Nooit met een andere. De trein die stopt op het halfuur. Niet die van zeven voor het uur. Die rijdt niet door de tunnel. ­Alles verloopt volgens plan of het verloopt niet.

Het is moeilijk om in het hoofd van Jeno te kijken. Een vrolijk zonnetje, met een mistige wolk van ­autisme voor. “Rituelen zijn enorm belangrijk voor Jeno”, verklaart papa Marc. “Elke zaterdag staan we op het perron. We nemen altijd de trein die ­onderaan in Centraal binnenbolt, voor Jeno is dat de ­tunnel.”

Eens aangenkomen vlamt Jeno de trein uit. Voor hem is het grote station een grote binnenspeeltuin. “We gaan een uurtje alle roltrappen op en af, tot de volgende trein komt. Niets drinken, want daarvoor heeft Jeno geen geduld. Op reis gaan met Jeno is onmogelijk. Maar ik beleef avonturen genoeg met hem", lacht Marc.

Lees het volledige verhaal zaterdag in CittA, gratis bij Gazet van Antwerpen