Verdediger Jonas Bogaerts was met Tienen ooit al aan de slag op Zaventem, een dorpsclubje dat op tien jaar tijd opklom van derde provinciale naar tweede klasse.

‘Op een klein veld wacht ongetwijfeld een gemotiveerde thuisploeg, die voor het eerst dit seizoen in het eigen gemeentelijk sportstadion speelt. Zaventem hield buitenshuis telkens de nul vanuit een sterke organisatie en afwachtende houding, maar zal voor eigen volk vermoedelijk toch wat offensiever uit de hoek willen komen. Dat kan in onze kaart spelen.’

‘We mogen in feite zeker niet verliezen. Met een 7 op 9 achter onze naam mogen we dan van een geslaagde start spreken en kunnen we met vertrouwen de toppers tegen Antwerp, Eupen en Sint-Truiden voorbereiden.’

Aalst maakte zondag tegen Vosselaar een povere indruk, maar stelde wel de bekerkwalificatie veilig. ‘Tegen een vierdeklasser hebben we het wel vaker moeilijk, omdat die op de toppen van de tenen zijn match van het jaar speelt. Bovendien bleven we onder ons niveau. Gelukkig klaarden we de klus. Onze verwachte bekeropponent Virton beet wel in het zand op vierdeklasser Waterloo. Met een zes op zes en een nieuw bekerticket op zak, mogen we niet mopperen. Zowel tegen RC Mechelen als Dessel braken we een versterkte afweergordel open.’

Bogaerts heeft zijn basisstek stevig beet onder de nieuwe coach Regi Van Acker. ‘Ik ben blij dat ik de coach kon overtuigen, want ik wil een vaste waarde blijven bij Aalst. Concurrentie is nodig en maakt je ook sterker. Onze coach legt eigen tactische accenten. Zo wordt er een spits meer of minder in de strijd gegooid naar gelang van de situatie. Bij Zaventem speelt met Dennis Dessaer een gewezen speler van Aalst. Vanwelkenhuyzen ken ik nog van bij Sint-Truiden. Zaventem kan vrijuit spelen, maar Aalst moet daar een blok tegenover plaatsen.’