Dertig jaar lang maakte Luc Cromheecke elke dag een pagina met tien tot twaalf tekeningen. Uit dat enorme aanbod filterde hij meer dan honderd originelen. “Ik heb het meeste bijgehouden maar er zit helaas geen systeem in, het is één gigantische rommel. Mijn kat heeft onlangs in twee dozen geplast en nog zou ik het hele Louvre vol kunnen hangen (lacht). Op de expo zullen ook kijkkasten met schetsen staan. Zo kunnen de bezoekers zien hoe een strip gemaakt wordt.”

Wat is er in die dertig jaar veranderd? “Ik ben vooral ouder geworden”, lacht Cromheecke. “Spirou is niet echt een blad waar wild geëxperimenteerd wordt. De nadruk ligt er op humoristische strips. Ik herinner me wel nog dat we verschrikkelijk veel lezersbrieven kregen toen ik Taco Zip tekende. De mensen waren echt geshockeerd. Als je dat nu terug ziet, is dat toch maar een gewone strip. Ik ben toch wel trots dat ik mee aan de weg heb kunnen timmeren voor de absurde, nihilistische humor in strips.”