“Vorig weekend maakte ik me nog druk omdat er misschien wel 25 molshopen in onze tuin liggen, en vroeg ik mijn broer of hij een goede oplossing kende”, vertelt Marleen Buyens. “Toen ik maandagvoormiddag de schapen in de wei achter ons ouderlijk huis eten ging geven, zag ik plots iets blinken bovenop een van de molshopen. Het was een gouden ring. Ik legde niet meteen de link met mijn zus omdat ik eigenlijk niet wist dat zij 25 jaar geleden haar trouwring verloor. Maar het opschrift ‘Guy en May’ maakte alles duidelijk.”

Huwelijksbootje

“Ik kon mijn oren niet geloven, toen mijn zus belde”, zegt May, die in 1981 met Guy trouwde en samen met hem drie zonen op de wereld zette. “Negen jaar geleden is mijn man gestorven. Hij had mij al een nieuwe trouwring geschonken omdat wij nooit verwacht hadden de verloren ring ooit nog terug te vinden. En zie, net op het moment dat onze tweeling de familie heeft verteld dat zij volgend jaar zelf ook in het huwelijksbootje stappen, duikt hij op. Ongelooflijk, het lijkt wel voorbestemd. De cirkel is echt rond. Ik ga de ring een mooie plaats in ons huis geven. Nooit of te nimmer mag die nog verdwijnen.”

De zussen proberen zich voor te stellen hoe de trouwring destijds verloren raakte. “In 1978 stierf ons moeder. Toen nam May de verzorging op zich van ons vader en de acht kinderen die toen nog thuis woonden”, vertelt Marleen.

Behulpzame mol

“Omdat ze bang was tijdens het ophangen van de was haar trouwring te verliezen, stopte ze het juweel in de zak van haar schort. Maar ongemerkt moet de ring er toch uitgevallen zijn, toen ze aan de wasdraad stond. Met man en macht is er gezocht, maar niets gevonden. En nu moeten wij zowaar nog blij zijn dat er een mol in onze tuin zit, want dat beestje heeft de verloren trouwring opgegraven en van mijn zus een heel gelukkige vrouw gemaakt.”

Stijn DE KONING