Allemaal leuk, maar het degradeerde wel een beetje het optreden tot een coverconcert. Gek genoeg maakte Eels bij de vorige doortocht enkele jaren geleden in de volle zon meer indruk. Of maakt Eels nu eenmaal meer indruk in een concertzaal? We houden het er liever op dat de band in een vakantiestemming verkeerde en zich net als het publiek in eerste instantie wilde amuseren. Dat bevestigden ze alleszins door op het einde een groepsknuffel in te lassen, als ware het een echte match.

Als een mot aangetrokken door een vlam. Dat effect voelden we toen we naar James Blake live keken in de Marquee. Met zijn unieke muziek - we noemen het zelf Dubussy - werden we compleet gehypnotiseerd. A cappela onder een eenzame witte spot, even later de diepe subbassen van 'Limit to your Love' dat uitmondde in een energieke liveversie met nog meer dub. Het ene moment compleet ingetogen, het volgende moment zit je in een club met duistere beats. Een noemer: het is altijd elegant. Klasse.

Nadien pakte The Prodigy nog uit met een vooral visueel aantrekkelijk spektakel met het nodige bengaals vuurwerk. De Britten grepen het publiek meteen bij de keel met enkele van hun dance-klassiekers als 'Voodoo People', 'Breathe' en 'Omen'. Maar om nu te zeggen dat ze vernieuwend uit de hoek kwamen... Het volk stroomde wel meteen van de danstenten naar het hoofdpodium, als ware het een verlengstuk van het feestje dat Major Lazor eerder op de dag op gang had gebracht.

CRu/FiVr, foto RL