"Alles wat ik zie, wat ik hoor, de dingen die ik meemaak: telkens doemt de herinnering aan Wouter op", vertelt Keisse, die zijn vriend Weylandt al sinds de schoolbanken kende.

"Worden er 's avonds grapjes verteld aan tafel, dan mis ik het feit dat hij vroeger op de eerste rij stond om plezier te maken. Op een verwerkingsproces kan je geen tijd plakken, maar dat het zo lang zou duren en dat het allemaal zo schrijnend blijft, dat verrast me toch."

"Wat Wouter overkwam heeft me geleerd dat ik mijn oogkleppen voor sportief succes af en toe moet afzetten, dat ik ook aandacht moet hebben voor familie, voor vrienden en voor andere leuke dingen om me heen. Wouter was een man die van het leven genoot en de wetenschap dat hij er 25 jaar aan een stuk het maximale heeft uit gepuurd zorgt toch voor een bepaalde vorm van troost."

Liefde voor de sport

Tyler Farrar is opnieuw in Italië, opnieuw voor de Giro. Misschien wel als het zoveelste onderdeel in een rouwproces. Want rouwen doet hij, nog altijd. "De dood van Wouter wil niet slijten", bekent de Amerikaan een jaar na de dood van zijn boezemvriend en trainingspartner.

"Ik denk niet dat ik het ooit volledig zal verwerken. Maar wielrennen is mijn leven en wielrennen is mijn job. Ondanks wat er gebeurd is, hou ik nog steeds van de sport. Ik doe niets liever dan wedstrijden rijden."

Nummer 108

Tim Vanderjeugd beleefde als woordvoerder van Leopard-Trek de dood van Weylandt van zeer nabij. "Het was niet makkelijk om in die omstandigheden mijn job te doen. Mijn rouwproces is nadien begonnen. Nadat we uit koers waren gestapt, is iedereen - personeel inbegrepen - samen gaan fietsen. Dat heeft enorm geholpen."

De verjaardag van Wouters dood zal de herinneringen weer naar boven halen. "Het is me opgevallen hoe vaak ik het nummer 108 sinds die bewuste dagen heb zien opduiken."

Plaats van het ongeval

Manager Jef Van den Bosch verloor met Wouter Weylandt bovenal een goede vriend. De Kempenaar is in het gezelschap van de familie Weylandt mee naar Italië afgezakt. "Op dagen als deze komt alles weer naar boven", klinkt het.

"Ik denk vooral dat vandaag, wanneer we de plaats bezoeken, de emoties opnieuw hoog zullen oplaaien. Vorig jaar zijn we er ook geweest, meteen na het ongeval. Dan dringt nog niet echt door wat er is gebeurd. Dat zal vandaag anders zijn."