1. DE WAPENWET

Na de dodelijke schietpartij van Nordine Amrani op 13 december in Luik, waarbij zes doden vielen met inbegrip van Amrani zelf, besloot de regering om strenger op te treden tegen het gebruik van illegale wapens. Bij Amrani werd immers een heel arsenaal gevonden. Maar in tegenstelling tot wat in sommige media werd beweerd is er momenteel nog geen enkel bewijs voor dat Amrani ook een wapenhandelaar of een religieuze extremist die zijn aanslag vanuit jihadistische motieven heeft gepleegd.

Minister Turtelboom werkte een voorstel uit om de wapenwet te verstrengen en om de toepassing ervan op andere punten aan te passen. De wapenwet was in 2008 onder druk van de wapenlobby versoepeld (zie: hier, nvdr), nadat ze in 2006 was verstrengd, na de racistische moorden van Hans Van Themsche (zie: hier, nvdr). Na de schietpartij van Amrani komt er nu weer een verstrenging. Wat staat er in?

* Geen enkel wapen zal nog vrij te verkrijgen zijn. Turtelboom:"Nu mogen nog 300 historische en folkloristische wapens vrij verkocht worden, omdat er zogenaamd geen munitie meer voor is. In deze categorie vallen niet alleen wapens die nog werken met buskruit en daarom totaal oninteressant zijn voor criminelen, maar ook een hele reeks oudere vuistvuurwapens. Maar dan blijkt na enkele maanden dat er munitie van uit het buitenland komt. En dan zijn die wapens plots toch weer bruikbaar. Dat mag niet meer. Daarom worden alle wapens vergunningsplichtig. Onder deze 300 wapens vallen: de Colt,de Nagant, de Mauser, de Smith & Wesson, de Walther. Zij zullen alleen mogen verkocht worden aan mensen met een wapenvergunning". Dit voorstel was eerder al door het Vlaams Vredesinstituut geformuleerd in zijn evaluatie van de wapenwet (zie: hier, nvdr.).

* "Mensen die zulke wapens hebben moeten die wapens binnen de drie maanden laten registreren én hiervoor een vergunning aanvragen", zo verduidelijkte perswoordvoerster Margaux Donckier (Justitie). Ter herinnering: om een vergunning te krijgen moet u meerderjarig zijn, een blanco strafregister hebben, slagen voor een praktische en een theoretische proef behalve als U al een licentie hebt als jager of sportschutter. Samenwonenden moeten akkoord gaan met het wapenbezit en u moet ook een geldige reden hebben om zo'n wapen te bezitten. Voor een jager volstaat het jachtverlof, voor een sportschutter de sportschutterslicentie die de gemeenschappen uitreiken. De vergunning is van onbepaalde duur, maar moet om de vijf jaar door de provinciegouverneur gecontroleerd worden.

* De illegale vuurwapenhandel wordt een van de tien prioriteiten voor de federale politie.

* Telefoontap wordt ruimer mogelijk in wapenzaken. Nu kan dit alleen bij illegale wapenhandel als er een internationale link is én als het gaat om zwendel in militair materieel. Dat is te beperkt en daarom onderzoekt men hoe dit kan worden uitgebreid.

* Er komt één vaste procedure om oorlogsmateriaal (kanonnen,raketlanceerders, granaten) onbruikbaar te maken. Nu zijn er verschillende en die zijn niet allemaal even efficiënt. Daardoor is het mogelijk dat officieel onklaar gemaakte oorlogswapens eigenlijk toch nog bruikbaar zijn. Dat moet vermeden worden.

* Wapenhandelaars zullen duidelijk moeten inschrijven wat ze aan wie hebben verkocht. De kopers moeten zich identificeren. Boven een bepaald bedrag zal een wapen niet meer cash kunnen worden betaald, maar wordt een overschrijving verplicht.

* Er komt eindelijk een definitie van wat een "veelpleger" precies is, zodat de politie veel gerichter op deze groep kan werken. Een veelpleger is volgens de werkdefinitie een dader die binnen een vaste periode meerdere en diverse inbreuken pleegt. Het accent moet liggen op inbreuken tegen de wapenwet, de drugswet, zware gewelds- of zedenfeiten. Hij moet ook een aanhoudende neiging hebben om die misdrijven te plegen. Op basis hiervan moet de politie exact weten wie een veelpleger is.

* Politie, gerecht, justitie huizen en gevangeniswezen zullen allen toegang hebben tot één centrale databank met de objectieve gegevens over veroordeelden in, nl. de databank van het gevangeniswezen. De politie zal alvast al deze data automatisch krijgen.

* De voorwaarden waaronder veelplegers worden vrijgelaten zullen veel concreter moeten worden. Nu zijn die te vaag ("werk zoeken", "geen ex-gedetineerden ontmoeten", "geen alcoholgebruik"…). Ze zullen heel concreet moeten worden om te verhinderen dat de veelpleger, die bv. autozwendel, drugshandel en wapenhandel cumuleert, nog in deze sectoren terecht komt. De controle hierop moet ook sterker. Dat was ook een groot probleem in de zaak-Amrani waar deze moordenaar sinds zijn vrijlating liefst acht keer door de justitie-assistent was gezien zonder dat die iets had gemerkt van zijn wapenactiviteiten.

* Het plan dat nu voorligt bevat géén etalageverbod voor vuurwapens en wellicht komt dat er ook niet meer. Eerder had de gemeenteraad van Antwerpen zo'n verbod om vuurwapens in winkelvitrines ten toon te stellen, goedgekeurd. Hij wilde daardoor na de racistische moorden van Hans van Themsche impulsieve aankopen van vuurwapens tegengaan. Maar de Raad van State vond dat een gemeenteraad zo'n beslissing niet mag nemen. Dat moet de federale overheid doen, zo luidde het. Daarop dienden de socialistische verkozenen Renaat Landuyt (in de Kamer) en Bert Anciaux (in de Senaat) een wetsvoorstel in om dat etalageverbod mogelijk te maken. In de Senaat werden hierover al hoorzittingen georganiseerd. De jagers waren volledig te vinden voor zo'n etalageverbod. Maar begin dit jaar werd het voorstel toch afgevoerd, mede omdat sommige sp.a-ers zelf er problemen mee hadden. Zo zou het niet stroken met de vrijheid van handeldrijven. Het zou ook technisch niet zo simpel zijn om het uitstallen in vitrines te verbieden, maar niet op publieke wapenbeurzen. Bovendien rijst de vraag of het etalageverbod nog wel echt nodig is, nu je voor iedere aankoop van om het even welk wapen een vergunning zal moeten hebben. Dan zijn impulsieve aankopen niet zomaar meer mogelijk. Het ziet er naar uit dat Turtelboom snel wil realiseren wat mogelijk is om die verstrenging van de wapenwet alvast niet te vertragen door de technisch en politiek moeilijker realiseerbare dingen.

2. HET NATIONAAL VEILIGHEIDSPLAN

De regering stelde gisteren ook haar nieuw Nationaal Veiligheidsplan voor. Dat loopt van 2012 tot 2015 en bepaalt welke misdaadvormen bij voorrang moeten worden aangepakt. De veiligheidsplannen van de 196 politiezones moeten op dit veiligheidsplan afgestemd worden, maar dat moet uitzonderlijk pas tegen einde maart 2013 gebeurd zijn, zodat de nieuwe gemeenteraden dit kunnen doen.

* Centraal in dit Veiligheidsplan staan tien sleutelelementen.

2.1. De strijd tegen de ongehoorzaamheid ("incivilités") en de overlast wordt versterkt. Er komt een ondubbelzinnige en nauwkeurige definitie van wat "ongehoorzaamheid" precies is. De wet op de gemeentelijke sancties wordt aangepast en Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet kondigde een nieuw ontwerp aan binnen de twee maanden. Over de inhoud was verder al bekend dat de leeftijd om overlastboetes op te leggen zal dalen van 16 naar 14 jaar en dat de overlastboetes verhoogd zullen worden. Gisteren maakte Milquet ook bekend dat de "waakzaamheidscel antisemitisme" die onder leiding van ambtenaren van de ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie de strijd tegen het antisemitisme aanpakt, de opdracht heeft gekregen om na te gaan of racistische en antisemitische beledigingen met overlastboetes kunnen worden beteugeld. Nu kan dat niet omdat het misdrijf "belediging" niet is opgenomen in de wet op de gemeentelijke administratieve sancties, maar onderzocht wordt hoe dat mogelijk kan zijn.

2.2. De wijkagenten zullen meer op het terrein aanwezig moeten zijn. Hun prioritaire taken worden geherdefinieerd. Meer blauw op straat is een evergreen uit alle beleidsplannen van de voorbije twintig jaar. Deze idee stond ook al in het vorige veiligheidsplan en wordt eigenlijk al als belangrijkste prioriteit naar voren geschoven sinds halverwege de jaren negentig.

Ook de gemeenschapswachten zullen worden uitgebreid omdat zij de burgers een veiligheidsgevoel geven en de politie van problemen in de wijken kunnen inlichten.

2.3. De strijd tegen het lichamelijk geweld vooral dan tegen vrouwen (verkrachting, foltering, slagen, doding…) is de topprioriteit. Dit soort zaken moet eerst worden aangepakt op uitdrukkelijk verzoek van minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet.

2.4. Daarnaast worden tien misdrijven prioritair behandeld.

Het gaat om:

== gewapende diefstallen;

== stadsbendes en geweld in het openbaar vervoer;

== cocaïnehandel, productie en handel in XTC en drugsdealen;

== illegale vuurwapenzwendel;

== terrorisme;

== intrafamiliaal geweld en geweld tegen vrouwen;

== mensenhandel en mensensmokkel;

== informaticacriminaliteit;

== fiscale, sociale fraude, witwassen van misdaadgeld en fraude bij het beheer van afval;

== inbraken.

Voor elk van deze prioriteiten moet de federale politie binnen de zes maanden een specifiek programma uitwerken. De verantwoordelijke ministers willen dat vooral twee soorten daders (georganiseerde bendes en veelplegers) worden aangepakt. De prioriteiten moeten worden opgenomen in de veiligheidsplannen die alle 196 lokale politiezones moeten maken. Die plannen moeten uitzonderlijk pas tegen het einde van het eerste trimester van 2013 klaar zijn, zodat de nieuw verkozen gemeenteraden ze kunnen opstellen.

2.5. Er komen ook vier plaatsen waar de criminaliteit prioritair zal worden aangepakt: het openbaar vervoer, de grote recreatiedomeinen, de grote evenementen en plaatsen met grote volkstoeloop, het internet.

2.6. Er komt een apart plan voor Brussel. Eerder zegde Milquet al dat de hoofdstedelijke politie bovenop de 25 miljoen euro die ze jaarlijks krijgt om de veiligheid van de Europese toppen te garanderen, voor deze taak nog eens 30 miljoen euro extra krijgt. Dat geld zou nodig zijn om ervoor te zorgen dat de politiemensen die met een Europese top bezig zijn op hun gewone werk kunnen worden vervangen. Het geld zou gaan naar meer gemeenschapswachten om de ongehoorzaamheden onder controle te krijgen en naar de beveiliging van de metro. Ter herinnering: toenmalig premier Guy Verhofstadt (Open Vld) stelde aan de Europese Unie voor om minstens de helft van de Europese toppen in Brussel te houden. Vroeger hadden die toppen plaats in het land dat de voorzitter van de EU leverde. Verhofstadt stuurde zijn binnenlandminister Patrick Dewael er op uit om de kosten om de leiders van de EU te beschermen tegen de bevolking, te recupereren. Dat was toen 25 miljoen, maar de Europese Commissie wilde dat niet doen, omdat zij niet had aangedrongen om die toppen in Brussel te houden. Toen telde de EU nog maar 15 staten, nu al 27. Gevolg: veel meer toppen, veel meer kosten. Vandaar het extra geld. (Over het veiligheidsprobleem in Brussel, zie: hier, nvdr.)

Voor de andere grote steden komt er geen apart plan, maar wel een werkgroep met de burgemeesters van die grote steden. Daar kunnen ze "ervaringen uitwisselen".

2.7. De strijd tegen het radicalisme wordt versterkt, maar zoals dat in het verleden ook al het geval was, wordt helemaal niet gezegd hoe. Wel zal de wijkagent meer naar voren worden geschoven. Hij zal een opleiding moeten volgen om de uiterlijke tekens van smeulende radicalisering bij sommige individuen onmiddellijk te herkennen en door te spelen aan de bevoegde diensten.

2.8. In het verkeer heb je vier prioritaire thema's: overdreven snelheid; rijden onder invloed; gsm'en aan het stuur; gordel niet dragen of kinderzetels niet gebruiken. Daarnaast zijn er drie prioritaire doelgroepen: zwakke weggebruikers, motorrijders en chauffeurs van vrachtwagens. Tegen het einde van dit plan zal de federale wegpolitie 10% meer controles moeten doen dan in 2010.

2.9. Er komt ook een plan om grote rampen en crisissituaties te beheersen. Enkele jaren terug schreef het Comité P al dat de politie een grote ramp niet aankon. (Lees hierover: hier, nvdr.)

2.10. De samenwerking met de buurlanden wordt versterkt, zeker in de grensregio's. Ook dit is - zeker in Limburg, waar het drugstoerisme naar Maastricht binnenkort wellicht verschuift naar de Belgische Limburgse gemeenten omdat de Maastrichtse coffeeshops alleen nog aan Nederlanders hasj zullen verkopen - een evergreen. Het wordt telkens opnieuw beloofd. (Over het Limburgse drugsprobleem, zie: hier, nvdr.)

* De nieuwe commissaris-generaal voor de federale politie, Catherine De Bolle, zag op basis van dit Veiligheidsplan drie grote uitdagingen voor de federale politie:

A. Het HRM-beleid. Binnenkort gaat een hele reeks politiemensen met pensioen. Hoe gaan we die vervangen zonder de competenties die ze hadden kwijt te spelen? Dat is de hamvraag. Hiervoor komt er een speciale HRM-manager. Er komt ook een betere opleiding, want de visitatierapporten van de politiescholen (waaruit de Antwerpse politieschool als een van de mindere naar voren trad) wezen op nogal wat pijnpunten. Minister Milquet zal hierover "binnenkort" voorstellen doen. Tenslotte moet ook het administratieve, juridische en tuchtstatuut worden vereenvoudigd. Dit laatste element wordt ook al vele jaren aangekondigd, maar ondertussen is het statuut er alleen maar ingewikkelder op geworden.

B. De ICT herorganiseren en één informaticasysteem ontwikkelen waardoor iedere politieman op het terrein onmiddellijk bij die informatie kan die hij nodig heeft.

C. De federale politie, die op vele cruciale diensten personeel te kort heeft, moet echter ook inleveren. Hierrond wil De Bolle ook een project ontwikkelen.

3. HET ACTIEPLAN TEGEN HOMOFOOB GEWELD

Tijdens de persconferentie was nogal wat kritiek omdat Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet in haar Nationaal Veiligheidsplan alleen maar het geweld tegen vrouwen centraal stelde en met geen woord repte over het geweld tegen homo's, vooral in de grote steden. Milquet kondigde daarop een "nationaal actieplan tegen homofoob geweld aan" tegen uiterlijk juni 2012. Ze zegde dat ze al contacten heeft gehad met de drie nationale koepelorganisaties van homo's en lesbiennes, met het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding en het Instituut voor Gelijkheid van Mannen en Vrouwen. Die contacten zullen voortaan om de drie maanden plaatsgrijpen. De minister, die zich enkele weken terug nog verzette tegen de aanwezigheid van homoseksuele politiemensen in uniform op de Gay Pride, zei in de Kamer dat ze de Rainbow Cops, een werkgroep van homoflikken, "steunt". In de Kadernota Integrale Veiligheid, een soort van veiligheidsplan dat samen met de gemeenschappen wordt opgesteld en tegen de zomer opgesteld moet zijn, zal homofoob geweld als actiepunt opgenomen zijn.

Concrete voorstellen formuleerde de minister nog niet en op de door andere partijen geformuleerde voorstellen ging ze ook niet in.

4. BEDENKINGEN

4.1. Het plan om de wapenwet te verstrengen is een goed plan. Enorm positief is dat de minister van justitie na jarenlang aandringen eindelijk met een actieplan tegen veelplegers wil komen. De vorige ministers hebben op dat vlak altijd niet thuis gegeven. Maar...de wapenvergunning blijft onbeperkt duren. Na de moorden van Hans Van Themsche was ze gedurende een korte periode maar voor vijf jaar geldig, maar onder druk van de wapenlobby werd ze opnieuw van onbeperkte duur. En voor de meeste vergunningen zijn geen medische tests meer nodig sinds 2008. Er blijft bovendien veel te weinig personeel om te controleren of een vergunning eigenlijk nog wel mag blijven voortduren. Ook mogen jagers en sportschutters hun wapens nog altijd bij hen thuis bewaren en niet op vaste afgesloten plaatsen in clubs. Dit blijven pijnpunten in de wet.

4.2. Het Nationaal Veiligheidsplan geeft absolute prioriteit aan geweldsmisdrijven, vooral tegen vrouwen. Daarmee legt Milquet duidelijk de vinger op de wonde en lost ze de verwachting van de burgers in. Maar daarnaast zijn in dit Plan ook nog tien soorten misdrijven, vier soorten plaatsen, twee soorten daders (georganiseerde bendes en veelplegers) prioritair. Zijn er niet te veel prioriteiten? Als bijna alles wat mediatiek is een prioriteit moet zijn voor de politie, dan wordt de strijd tegen de prioriteiten uitgehold. Sommige prioriteiten zijn overigens al stokoud en blijken nog altijd niet gerealiseerd (bv. de wijkagent herwaarderen).

Verder is niet duidelijk hoe de federale politie met een groot personeelstekort op bepaalde van zijn gespecialiseerde diensten, dit allemaal zal moeten bolwerken, te meer daar die federale politie ook nog moet bezuinigen.

Het plan is ook te vaag over de grote steden. Die moeten het met een overlegwerkgroep met de burgemeesters van de grote steden stellen. Alleen voor Brussel, waar minister Milquet zelf woont en in oktober meedoet aan de gemeenteraadsverkiezingen, komt er een nieuw plan en véél nieuw geld. Maar is er al een analyse gemaakt van de efficiëntie van de werking van de zes Brusselse korpsen? Het blijkt van niet. Zo'n Brusselplan is overigens zeker nodig, maar de andere grote steden worden toch wat stiefmoederlijk behandeld.

4.3. De minister kondigde nu toch een plan tegen homofoob geweld aan tegen juni van dit jaar. Dat is beslist een heel positieve evolutie, die zich op heel korte termijn heeft doorgezet.

Milquet deed die aankondiging evenwel in reactie op vragen van journalisten en parlementsleden, want in de voorstelling van haar Veiligheidsplan was hierover niets van terug te vinden. Concrete voorstellen zijn er ook nog niet. Het Veiligheidsplan van 2012 tot 2015 heeft weliswaar geweld als topprioriteit en vermeldt daarbij uitdrukkelijk geweld tegen vrouwen, maar niet tegen homo's. Ook het voorstel om racistische, antisemitische en seksistische beledigingen met overlastboetes te beteugelen, geldt - nog afgezien van de vraag of dat voorstel wel wenselijk is - alleen voor deze groepen, niet voor homo's.

Milquet overlegt nu ook om de drie maanden met de drie koepelorganisaties van homo's én met het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding. Zeer goed. Maar zijn dat nu net niet de organisaties die sinds kort zwaar onder vuur liggen omdat ze nog geen enkel concreet voorstel over de strijd tegen het homofoob geweld hebben geformuleerd en omdat ze die problematiek hebben onderschat? Hierbij treft Milquet overigens geen enkele blaam, want als minister moet zij uiteraard met de officiële organisaties overleggen.

Op de vele voorstellen die politici de jongste dagen deden om homofoob geweld aan te pakken, reageerde Milquet nog niet, ze keurde wel uitdrukkelijk de smartphone-applicatie af die door Outrage! werd ontwikkeld om homofoob geweld te melden omdat dit "een verklikkersmaatschappij zou bevorderen".

Hoewel de evolutie erg positief is, toch is enig scepticisme gewettigd.

4.4. Zeker de vijf voorstellen van de N-VA én die van de sp.a hadden een reactie verdiend.

De N-VA-voorstellen zijn:

* Snelrecht voor homofobe daders.

Is dit voorstel wel een goed idee? Het is zeer moeilijk om in de heel korte tijd van het snelrecht een precies overzicht van de feiten te krijgen. En bovendien kan een slachtoffer veel zwaarder verwond zijn dan op het eerste gezicht lijkt, de ernst van verwondingen kan soms pas maanden later blijken. Dan moet de kwalificatie van het misdrijf ook zwaarder moet zijn en misschien is de dader dan al (te licht) gestraft. Snelrecht bij geweldsfeiten ligt daarom moeilijk.

* Naar Nederlands voorbeeld campagnes voeren in uitgaansmilieu om daden van agressie op straat te documenteren door foto's, beeldopnames met telefoon, e.d. en die te rapporteren. Dit is dus een promotie van de smartphone-applicatie van Outrage die al door Milquet werd afgewezen.

* Verhoogde aanwezigheid en verhoogde aanspreekbaarheid van politie in uitgaansbuurten van homo's. De N-VA pleit nog net niet voor "lokhomo's" zoals de PVV in Nederland deed.

* Structureel overleg met allochtonengemeenschap met klare afspraken over verantwoordelijkheid om gelijkwaardigheid van homo's te respecteren. Hier zou je bijvoorbeeld, maar niet uitsluitend, een overleg met de Moslimexecutieve kunnen organiseren om de imams op hun verantwoordelijkheden te wijzen. Dat zou uitgerekend iets voor de Interculturele Dialoog geweest zijn, die minister Milquet tijdens de vorige legislatuur had opgestart en die leidde tot een rapport…waarin geen enkel voorstel tegen homfoob geweld stond.

* Homofoob geweld moet een aandachtspunt worden in het plan over radicalisering. Of dat het geval is, mag niemand weten, want de inhoud van dit plan wordt al jaren geheim gehouden. Ooit lekte uit dat de staatsveiligheid er niet in slaagde om het moslimextremisme behoorlijk te volgen (zie: hier, nvdr), maar of dat nog zo is mogen we niet weten. Deels ook door het gebrek aan openheid van het Comité I dat de inlichtingendiensten controleert.

De sp.a-voorstellen werden geformuleerd door Vlaams Parlementslid Jan Roegiers. Hij pleitte voor doelgerichte voorlichtingscampagnes naar jonge allochtonen in het onderwijs, vooral in concentratiescholen. Dat is alvast een uitstekend idee, want onderzoek van professor Marc Hooghe toonde aan dat moslimjongens twee keer zo homofoob zijn als katholieke of vrijzinnige jongens. Die campagnes zou de Vlaamse Gemeenschap kunnen organiseren. Bovendien wil hij dat de imams ervan overtuigd worden dat homo's evenwaardig zijn aan hetero's. Een moedig standpunt, maar zeker geen sinecure.

De voorstellen van beide partijen zouden best gekaderd worden in een algemeen beleid over homodiscriminatie. Ook daarrond werden al enkele concrete voorstellen geformuleerd: het weigeren van een woning, een baan of een promotie op het werk door een privépersoon omdat iemand homo is moet strafbaar worden, net zoals dat al in racismezaken het geval is; aanzetten tot homohaat in de pers moeten net zoals racistische uitspraken in de pers voor de correctionele rechter kunnen komen; er zijn praktijktests nodig om bv. het racisme van Brusselse taxichauffeurs te testen, zoals Nahima Lanjri (CD&V) voorstelde. Het is niet onze stelling dat al deze voorstellen noodzakelijk moeten worden ingevoerd, want de huidige antidiscriminatie- en antiracismewet stelt problemen op het vlak van vrije meningsuiting, maar als deze voorstellen van kracht zijn in de strijd tegen het racisme dan moeten ze ook gelden in de strijd tegen homohaat. En dat is nu niet het geval.

In ieder geval blijft opmerkelijk dat een reeks politici, onder wie enkele vooraanstaande allochtone heteroseksuele vrouwen (Nahima Lanjri, Zuhal Demir) nu met concrete voorstellen tegen homofoob geweld zijn gekomen, maar de verantwoordelijke organisaties (de koepelorganisaties van de homobeweging en het CGKR) en de verantwoordelijke ministers deden dat vooralsnog niet. Over dit thema is dus nog veel werk aan de winkel.

Lees ook:

Vredesinstituut evalueert de nieuwe wapenwet

De wapenwet van 2008

Het veiligheidsprobleem in Brussel

Comité P: "Politie kan groot oproer niet aan"

Inlichtingendiensten kunnen moslimextremisme nog altijd niet opvolgen

Het Limburgse probleem met drugsrunners

Het debat over het antidiscriminatiebeleid van Milquet

Het CGKR en de homohaat

*****************************************

Het dagelijkse nieuws over het justitiebeleid vindt U door in de functie "zoeken" rechtsboven op deze site de letters JDW in te tikken.

*****************************************