De schrijnende situatie van Piotr Koscik (42), de dakloze Pool die op Linkeroever in een hol in de grond leefde en nu op heel wat hulp kan rekenen, is lang geen uitzondering.

“België telt op dit ogenblik minstens 50.000 daklozen”, zegt Philippe De Craene van DAK. “5000 van hen leven permanent op straat, ongeveer 500 in Antwerpen en 2000 in Brussel. Zij zijn een heel zichtbare groep. Maar een veel groter deel van de daklozen, minstens 45.000 mensen, is zo goed als onzichtbaar.

Ze hebben geen vast dak boven hun hoofd, maar leven nu eens bij een vriend of familielid, dan weer op straat, dan in een station, en zo sukkelen ze verder.”

Crisis

De oorzaak van de toename ligt bij de economische crisis. “Mensen raken hun werk kwijt en komen in de armoede terecht”, zegt Freek Spinnewijn van Feantsa, een Europese daklozenorganisatie. Opvallend: jongeren maken de grootste groep uit van de ’nieuwe daklozen’. “Vooral als ze in een moeilijke thuissituatie zitten, lopen ze risico. In Nederland is het aantal dakloze jongeren opgeklommen tot 6000. Deze tendens verwachten we ook in België.”

“Oudere mensen en vrouwen met kinderen vinden sneller opvang bij het OCMW. Maar jongeren blijven veel sneller in de kou staan”, meent Philippe De Craene van DAK.

Belgen

Volgens Marijke Moens van de vzw Daklozenhulp Antwerpen neemt ook de ‘lokale dakloosheid’ toe. “Vroeger waren het vooral vreemdelingen die op straat leefden. Het jongste jaar zien we steeds meer Belgen. En mensen met kinderen die plots op straat belanden, zijn zeker geen uitzondering meer.”

Volgens het Daklozen Aktie Komitee zijn er maar twee manieren om de problematiek te bekampen: “De overheid moet voor meer sociale woningen zorgen en de prijs van vastgoed moet omlaag.”

KoVe

Foto Photo News