Stijn Stijnen zorgde zowaar voor een verrassing. Nog altijd in zijn maag met het gedwongen wrange Brugse afscheid tien jaar betaalde de Patro-trainer de Club-supporters de hele avond drank. Ze hadden dan wel heel wat kilometers afgelegd, de blauw-zwarte fans deden financieel een betere zaak dan ze verwachtten.

Het was wel het enige geschenkje dat Stijnen zijn ex-ploeg gunde. Hij zette zijn team uit eerste nationale amateurs goed neer. Ze bleven gedisciplineerd spelen. In die mate dat Patro in de eerste helft de evenknie van de landskampioen was. Goed werk van de Limburgers maar dat lag natuurlijk voor het grootste deel aan Club Brugge. Het speelde inspiratieloos en veel te traag. De wake up-call na de kansloze nederlaag op AA Gent was ver te zoeken.

Geen Vanaken, wel Larin

Het was ook niet zo dat trainer Carl Hoefkens zijn team had door elkaar gegooid. De spectaculairste ingreep was het bankzittersstatuut van Vanaken maar de aanvoerder heeft er dan ook veel speelminuten opzitten. Wat rust was welkom. Het kan geen reden zijn voor het lusteloze spel van Noa Lang en co. De Nederlander stond in de basis maar toonde verbazend weinig dadendrang. Hij maakte zich populair bij de lokale jeugd door hen veel aandacht te schenken maar of zijn prestatie zijn kandidatuur voor de Oranje-selectie kracht bij zet, is hoogst twijfelachtig. Veel te afwezig.

Hetzelfde kan gezegd worden van Kyle Larin, straks op het WK met Canada tegenstander van de Rode Duivels. De spits mocht ook nog eens meedoen - Yaremchuk geblesseerd en Jutgla rust - maar het was niet overtuigend. Met de twee enige standjes voor doel in de eerste helft was hij wel betrokken. U leest het goed: twee standjes voor het doel van Patro-doelman Belin in 45 minuten. Meer niet.

Charmant Patro

Patro etaleerde de charme van het bekervoetbal. 4.000 mensen in de tribune, klappers op de stoeltjes en een uitgelaten sfeer voor, tijdens en na de wedstrijd. Zo trots waren ze dat de landskampioen op bezoek kwam. Het zorgde even voor het kwartier zelfs voor het eerste gevaar van de wedstrijd via Ferber. Maar Mignolet stond pal.

Na de rust was er bij Club geen beterschap. Weer was de eerste kans voor de thuisploeg maar het schot van Ferber miste kwaliteit: het rolde voorlangs. In de slotfase moest Mignolet wel bij de pinken zijn. Een hard schot van Bamona diende hij met moeite uit zijn doel te ranselen. Mignolet moest hij nog meer aan de bak bij een dichte poging van Valcke. De Club-doelman had een Champions League-redding nodig. Het had de doodsteek voor Club kunnen zijn. Want, ja hoor, het bleef ook in de tweede helft 0-0.

Club speelde wel meer op de helft van Patro. Larin trapte een voorzet van Nielsen in één tijd naast. Dat Club meer vooruit ging spelen, gaf ruimte voor de Limburgers. Op één van die tegenaanvallen teisterde Bounou de vuisten van Mignolet. Dat was het signaal voor Hoefkens om Vanaken in te brengen voor de zwakke Sowah. De aanvoerder pakte prompt geel, al was het om zijn ploegmaats te tonen dat weer meer gedrevenheid echt wel mocht. Maar Club ging er echt niet beter door spelen.

Noa Lang breekt (dan toch) de ban

Verlengingen in Maasmechelen. Wie had dat gedacht? Daarin brak Noa Lang uiteindelijk de ban. Eerst kreeg de Nederlander de bal na een subtiele tik van Hans Vanaken en lobde het ronde ding netjes over de doelman binnen. In de tweede verlenging bracht hij eindelijk verlossing toen hij alleen kon doorgaan en de bal voorbij doelman Belin ijskoud binnen prikte: 0-2.